Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!
Błąd
  • Wystąpił błąd podczas wczytywania komponentu: com_finder, 1

Niebieska tolerancja - Światowy Dzień Autyzmu

01.04.2019 1

2 kwietnia po raz kolejny obchodzimy Światowy Dzień Autyzmu.

Wszechobecny zarówno tego dnia, jak i w całym miesiącu kwietniu, kolor niebieski przypomina nam o codziennych zmaganiach dzieci i dorosłych z całościowymi zaburzeniami rozwoju, w tym z autyzmem i zespołem Aspergera. Na całym świecie odbywają się koncerty, wystawy i festyny, znane budynki są podświetlane na niebiesko, przeprowadzane są aukcje i zbiórki… Wszystko po to, aby po raz kolejny zwrócić uwagę na potrzebę tolerancji, akceptowania różnic i podkreślania podobieństw w funkcjonowaniu osób z całościowymi zaburzeniami rozwoju i tzw. osób neurotypowych.
Ciężko nam wyobrazić sobie, że dla kogoś głośne dźwięki kasy sklepowej mogą być tak nieprzyjemne, że aż bolesne… Że zapach pięknych perfum może powodować mdłości, a podanie ręki innej osobie urastać do rangi naprawdę poważnej trudności. Że przebywanie wśród innych ludzi – nawet tych najbardziej przyjaźnie nastawionych – może być źródłem ogromnego lęku i poczucia zagubienia… Strachu tak wielkiego, że powodującego szereg niestandardowych, w ocenie niektórych – „dziwnych” zachowań, aby ten lęk opanować.
Dziecko z autyzmem ma kłopoty w relacjach społecznych – może się czuć niepewnie w sklepie, kinie, na przystanku autobusowym, w szkole… Boi się wielu rzeczy, które dla większości z nas nie są obiektywnym źródłem lęku, inaczej też reaguje na bodźce zmysłowe (w szczególności na niektóre dźwięki, ostre światło, nagły ruch czy dotyk) – może wtedy np. krzyknąć, kołysać się, uciec lub nawet uderzyć. Jest szczere do bólu i nie kłamie, choć czasem mogłoby w ten sposób uniknąć wielu kłopotów. Bywa, że takie dziecko ma trudności z koordynacją ruchową, utrzymaniem równowagi – wychowanie fizyczne raczej rzadko jest jego ulubionym przedmiotem. Jednocześnie dziecko z całościowymi zaburzeniami rozwoju potrafi zadziwić świetną pamięcią interesujących go faktów, kreatywnym podejściem do rozwiązania problemu, uczciwością i wiernością zasadom, w które wierzy. Jeśli ktoś ma szczęście przyjaźnić się z osobą z autyzmem czy zespołem Aspergera, ten wie, jak stałe i niezłomne te osoby potrafią być w swoich przekonaniach… i w przyjaźni.
W Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Mikołowie, tak jak i w innych tego typu placówkach – mamy zaszczyt spotykać dzieci autystyczne i z zespołem Aspergera oraz rozmawiać z ich rodzicami i opiekunami. Przeprowadzamy wiele poufnych rozmów o blaskach i cieniach codziennej pracy z dziećmi. Uczymy się od siebie wzajemnie, aby próbować zrozumieć. To, co często szczególnie boli i dotyka opiekunów dzieci z autyzmem, to odbiór społeczny zachowań trudnych – na przykład przedszkolak pada z płaczem na podłogę w sklepie, bo bardzo się wystraszył, a mama słyszy uwagi o swojej nieudolności wychowawczej… Starsze dziecko powtarza jak echo komunikat o mijanych przystankach w tramwaju czy autobusie, aby poradzić sobie ze stresem – a towarzyszący mu rodzic słucha komentarzy współpasażerów… Nie sposób jednak zrezygnować z zakupów czy dojazdu do szkoły. Pozostawienie dziecka w domu również nie jest dobrym rozwiązaniem, bo wcześniej czy później każde dziecko dorośnie i będzie musiało takie zakupy zrobić samodzielnie. Będzie czasami potrzebowało – jak każdy z nas – pójść do urzędu czy załatwić sprawę na poczcie. A żeby sobie z tym poradzić, musi zacząć ćwiczyć już dziś.
Spróbujmy wykazać się większą tolerancją – nie zawsze trudne zachowania dziecka w przestrzeni publicznej są wyrazem braków w jego wychowaniu, zaś reakcja rodzica (a nawet jej brak lub w naszej ocenie – nieadekwatność) bywa próbą poradzenia sobie z tą stresującą sytuacją. Nie oceniajmy pochopnie.

Apel dziecka z autyzmem
Staram się zachowywać najlepiej, jak potrafię. Czasami jest to trudne – zwłaszcza, gdy się boję. Mogę wtedy zachowywać się inaczej, niż się tego ode mnie oczekuje… Nie chcę nikomu sprawić przykrości ani nikogo przestraszyć – po prostu czasem tylko tak umiem sobie poradzić z lękiem.
Bardzo Cię proszę – spróbuj nie komentować moich zachowań trudnych w przestrzeni publicznej, nawet po cichutku… autyzmu zazwyczaj nie widać na pierwszy rzut oka, a „niewychowane dziecko” może nim wcale nie być. Jeśli widzisz, że dzieje mi się krzywda – zawsze reaguj. Ale jeżeli jest przy mnie opiekun – daj mi czas. Jeśli możesz – dyskretnie zapytaj, czy potrzebna jest pomoc. Jeśli tak – udziel jej, proszę. W innym przypadku spróbuj zareagować zrozumieniem, ja naprawdę bardzo się staram. Dziękuję.

Sabina Synowiec
Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Mikołowie

SZUKAJ NA STRONIE GM

KALENDARIUM

NA AFISZU

29.02.2024 plakat 01 001 29.02.2024 plakat 01 002

 27.03.2024 plakat 01 00223.03.2024 plakat 02 001

24.03.2024 plakat 01 00123.03.2024 plakat 02 002

28.03.2024 plakat 010124.03.2024 plakat 01 002

23.03.2024 plakat 02 00323.03.2024 plakat 02 004

 
Przewiń na górę